برنج

خرید و قیمت انواع قطعات تراکتور

تراکتور یکی از قدیمی ترین ماشین های مولد نیرو است و توانسته تا در مدت زمانی کوتاه خدمات بسیار زیادی را برای آسایش انسان ها ارائه دهد. تراکتور در صنعت کشاورزی کاربرد بسیار زیادی دارد و سبب ایجاد تحولات بسیار زیادی در کشاورزی شده است. به طوری که شاید بتوان با جرأت گفت که تراکتور یکی از ماشین آلات کشاورزی است که بیشترین کاربرد را در جهان دارد به نحوی که تمام کشور های فعال در زمینه کشاورزی امروز از تراکتور استفاده می‌کنند. البته استفاده از این وسیله نقلیه تنها محدود به کشاورزی نیست و می توان از آن در صنایع دیگر استفاده کرد. اما به دلیل کاربردهای ویژه ای که دارد، ماشین بسیار مناسبی برای صنعت کشاورزی می باشد.

خرید و قیمت انواع قطعات تراکتور

 

تراکتور؛ قدیمی‌ترین و پرکاربردترین ماشین کشاورزی

تراکتور در طی زمان تغییرات زیادی در ظاهر و موتور خود داشته است، اما این تغییرات مثبت بوده و باعث شده تا خدمات و کاربرد های استفاده از آن نیز روز به روز روز بیشتر شود. از این رو برای انجام هر کاری می توان گفت که تراکتور مخصوص آن کار نیز ساخته شده است و یک نوع دستگاه در تمامی موارد کاربرد ندارد.

در کنار تفاوت‌های ظاهری، این دستگاه ها در موارد فنی نیز می‌توان انواع مختلفی از آن‌ها را مشاهده کرد. به نحوی که تفاوت قدرت خروجی موتور تراکتورها در بازه‌ ای از ۱۰ اسب بخار تا بیش از ۵۰۰ اسب بخار متغیر است. به همین جهت همین توان خروجی گسترده باعث می‌شود تا در زمان خرید تراکتور، به توان خروجی آن در کنار دیگر معیارها و شاخص‌های خرید خود توجه نیز داشته باشید و مناسب ترین نوع تراکتور را برای فعالیت مورد نظر خود خریداری نمایید.

همچنین به دلیل مقاومت و استحکام بالای این ماشین در کنار کاربردهای زیاد و گسترده آن، امروزه خرید تراکتور کار کرده نیز بسیار رایج است. ما در این مقاله به معرفی انواع تراکتور و بررسی کاربردها و قطعات اصلی آن می پردازیم. با ما همراه باشید.

 

تراکتور چیست؟

تراکتور (Tractor) در حقیقت یک کلمه خارجی است و معنای کشنده را می‌دهد. اما به طور کلی به عنوان یک تعریف کامل و جامع برای تراکتورهای امروزی، می‌توان آن‌ها را ماشین های خودگردانی معرفی کرد که توانایی تولید سه نوع توان کششی، دورانی و هیدرولیکی را دارند و می‌توان از آن‌ها در تقریباً تمامی کارهای کشاورزی استفاده کرد.

ادوات قدیمی کشاورزی و گاوآهن ها با دام ها و حیوانات کار می‌کردند و به نوعی همه آن‌ها از نوع کشیدنی بودند. به این معنا که به وسیله یوغ به دام وصل شده و به وسیله آنها کشیده می‌شدند. تراکتور نیز در ابتدا به وسیله دام کشیده می‌شد.

به عنوان مثال گاوآهن ها در ابتدا سه چرخ داشتند که خیش ها بر روی آن‌ها سوار می شدند. همچنین بیرون آمدن خیش ها و افتادن آن‌ها در زمین نیز توسط کلاچی صورت می گرفته و در یکی از چرخ ها تعبیه می شده است. طنابی که در دست راننده تراکتور قرار داشت، به عنوان اهرم راه‌اندازی این کلاس به شمار می‌رفت. این گاو آهن به کمک دیرک به تراکتور قلاب شده و تراکتور تنها وظیفه کشیدن آن را داشت. از این رو این وسیله را تراکتور یا کشنده نامیدند.

اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی، تغییرات زیادی در تراکتورها به وجود آمده است. حتی در کنار آن ادواتی که به تراکتور وصل می‌شدند نیز تغییر کرده‌اند. اما با این حال امروزه کمتر از تراکتور به عنوان یک وسیله کشنده استفاده می شود. تقریباً تمامی تراکتور ها و ادوات سبک بر تراکتور سوار شده و می‌توان آن‌ها را به وسیله دستگاه هیدرولیک بالا و پایین برد. در کنار آن با استفاده از محور تواندهی تراکتور نیز می توان حرکت دورانی را تعمیر کرد با این وجود کلمه تراکتور همچنان نیز به همان حالت خود باقی مانده است.

تراکتور چیست؟

همچنین همان طور که در تعریف تراکتور نیز گفته شد، این دستگاه یک ماشین خودگردان است. در رابطه با تعریف خودگردان باید ابتدا با موتور و ماشین آشنا شوید. ماشین در اصل وسیله ای است که کاری را انجام می دهد، اما در حقیقت هیچ قدرتی تولید نمی کند. در صورتی که موتور وسیله ای است که قدرت تولید می کند اما به تنهایی نمی تواند کاری را انجام دهد.

تراکتور نیز باید کاری را انجام دهد، از این رو باید شامل ماشین و موتور باشد. به نحوی که از اجزای اصلی تراکتور می‌توان به دیفرانسیل، کلاچ، چرخ ها، جعبه‌دنده و… اشاره کرد که بخشی از ماشین آن هستند. این ماشین در کنار یک موتور و متصل به آن آن بوده و به همین جهت تراکتور را یک ماشین خودگردان می‌نامند.

در کنار تراکتورها، یکی دیگر از ابزار و ماشین آلات کشاورزی، دستگاه بیلر است که اغلب نیز توسط تراکتور جابه جا می‌شود.

 

تاریخچه ساخت تراکتور

در این بخش به بررسی تاریخچه تراکتور ها و انواع اولیه آن می‌پردازیم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید نخستین تراکتورهای ساخته شده، دارای موتورهای احتراق خارجی با چرخ های آهنی حجیم بودند به نحوی که برای کار کردن به حجم بسیار زیادی از آب چوب و یا زغال سنگ به عنوان سوخت موتورهای بخار خود نیاز داشتند و برای کار کردن با آن‌ها باید برای هر تراکتور ۱۴ خدمه موجود بود.

با اختراع و ساخت موتورهایی با احتراق درونی حجم موتور تراکتورها بسیار کمتر شد و خدمه آن‌ها نیز به دو راننده و یک کمک راننده کاهش یافت. در صورتی ‌که چرخ های آن نیز همچنان آهنی بودند. در ابتدا موتور های احتراق درونی تراکتور ها با بنزین کار می‌کردند، اما امروزه به دلیل ارزان تر بودن و گشتاوری بالای گازوئیل از این سوخت برای تأمین انرژی تراکتور استفاده می شود به نحوی که تعمیر موتورهای احتراق داخلی گازی از کپسول های گاز مایع بهره گرفته و می توان آن‌ها را بر روی تراکتورها سوار کرد.

تاریخچه ساخت تراکتور

همان طور که گفته شد، تراکتور های اولیه تنها به عنوان یک کشنده کاربرد داشتند و هیچ اتصال سه نقطه در آن‌ها موجود نبود. با اختراع سیستم هیدرولیک اتصال سه نقطه این قابلیت برای کشاورزان به وجود آمد تا ادوات را به صورت نیمه سوار و یا سوار بر روی تراکتور نصب کنند. در این بین تراکتور هایی که ادوات بر روی آن‌ها سوار باشند، دارای طول کوتاه تری بوده و در مقابل از قابلیت فرمان دادن و دور زدن بیشتری برخوردار هستند و فضای کوچک تری را نیز اشغال می کنند.

در دستگاه ها و تراکتور های قدیمی هیدرولیکی با پایین بردن اهرم هیدرولیک، وسیله‌ای همچون گاوآهن به خاک می افتاد و در صورتی که تیغه در مقابل خاک به نسبت قابل قبول قرار می‌گرفت، می‌توانست تراکتور را حرکت داد و شروع به شخم زدن زمین نمود. در زمان شخم زدن، در صورت برخورد به خاک نرم، گاوآهن پایین تر رفته و با برخورد دوباره به خاک سخت، موجب ایجاد مقاومت زیادی به تراکتور می‌شد. این مقاومی در مواقع شدید، موجب بوکسوات چرخ های تراکتور و شکستن خیش ها می گردید. راننده برای از بین بردن این بوکسورات باید باید اهرم هیدرولیک را کمی بالا می برد تا گاو آهن بالا بیاید و سختی زمین نیز از بین برود، سپس دوباره اهرم را پایین می‌برد تا می‌توانست به عمق اولیه خود برسد. از این رو چنین می‌توان گفت که راننده تنها در بازی با اهرم هیدرولیک بود.

همچنین برای جلوگیری از شکستن خیش ها و سایر ادوات موجود در خاک، از آزاد کننده های خودکار و پایین های مخصوص استفاده می شد.

امروز اما تراکتورها دارای سیستم هیدرولیک خودکار بود و در کنار آن به دو سیستم کنترل(Praft Control) و کنترل با موقعیت(Positon Control) مجهز هستند. به این صورت که سیستم کنترل کشش به طور اتوماتیک مقاومت روی اتصال سه نقطه تراکتور را ثابت نگه می دارد. در صورتی که مشکلی پیش آید، همانند مثال فوق و گاوآهن و یا دیگر ادوات به مانع سختی بر روی زمین برسند و مقاومت بیش از حدی را برای تراکتور ایجاد کنند، سیستم کنترل کشش گاو آهن را به صورت خودکار کمی بالا خواهد آورد، به نحوی که تراکتور بتواند بدون سر خوردن به عمق تنظیم شده قبلی خود دست یابد.

تراکتور های امروزی مجهز به محور تواندهی یا به اصطلاح شافت خرمن کوب هستند و می توانند حرکت دورانی داشته باشند. به این صورت که می توان اندام هایی از ماشین های کشاورزی را همچون پره کود افشان ها، شانه برش دروگر ها، موزع بذر کارها و … را که احتیاج به حرکت دورانی دارند را به آن‌ها متصل نمود. سرعت دورانی این محور به طور معمول ۵۴۰ دور در دقیقه است، اما نمونه‌ها جدیدی از آن نیز با هزار دور در دقیقه موجود می باشد. همچنین محورهایی وجود دارند که می‌توان سرعت دورانی آن‌ها را تغییر داد.

تراکتور های اولیه برای درگیری بیشتر با ‌خاک چرخ های آهنی داشتند که بر روی آن‌ها برآمدگیهای نیز وجود داشت، اما پس از اختراع اتصال سه نقطه و وارد شدن وزن جلوی تراکتور بر روی چرخ های عقب به واسطه سوار شدن ادوات، چرخ های لاستیکی به جای چرخ های آهنی مورد استفاده قرار گرفت. چرخ های لاستیکی باعث شدند تا عبور و مرور تراکتورها برروی جاده‌های آسفالت نیز به راحتی صورت گیرد و حتی سرعت آن‌ها در جاده‌ها نیز افزایش یابد.

علاوه بر این ها توان تراکتور ها نیز به تدریج افزایش یافته و تعداد چرخ‌های آنها نیز به جای دوچرخه در عقب و دو چرخ در جلو به چهار چرخ در عقب و دو چرخ در جلو تغییر کرده است، به طوری که امروز تراکتور های پر قدرت دارای چهار چرخ عقب و چهار چرخ جلو هستند. به طور معمول اندازه چرخ های عقب تراکتور ها از چرخ های جلوی آن‌ها بزرگتر است، اما تراکتور هایی نیز موجود هستند که چرخ های جلوی بزرگی دارند.

از دیگر تجهیزاتی که موجب تکامل تراکتورها شده‌اند، می‌توان به قفل دیفرانسیل، ترمزهای مستقل، فران های هیدرولیکی، کلاچ های دو مرحله ای، اطاق و… اشاره کرد. همچنین وجود جعبه دنده های هیدرودینامیک و هیدروستاتیک در تراکتور های جدیدی نیز یکی از این مراحل تکامل به شمار می رود.

 

کاربرد های تراکتور

از تراکتور به عنوان وسیله‌ای برای تأمین قدرت ادوات و وسایل کشاورزی در زمین های کشاورزی استفاده می شود. تراکتور ها را می توان در انواع مختلف از اشکال ساده دوچرخه موتور دار بدون صندلی که به تیلر معروف هستند تا هشت چرخ بزرگ کمرشکن که قدرتی برابر با ۴۵۰ اسب بخار دارند، مشاهده کرد.

از این ‌رو تراکتور بیشترین استفاده را در بخش کشاورزی دارد و با این که بیشتر در مصارف چون کشندگی و موارد استقامتی به کار برده می شود. اما در بعضی موارد نیز می تواند به عنوان وسیله ای برای حمل و نقل نیز استفاده شود. در ادامه به بررسی کاربردهای اصلی تراکتور می پردازیم.

۱) تبدیل به دستگاه های دیگر:

با توجه به پیشرفت تکنولوژی می توان امروز با تجهیزات گوناگونی، تراکتور را از نظر کارکرد به دیگر دستگاه ها تبدیل نمود. به عنوان مثال یکی از تغییر کاربری های تراکتور را می توان به تبدیل شدن بیل های مکانیکی و جرثقیل عنوان کرد.

۲) تأمین حرکت دورانی:

از آن جایی که ابزار های کشاورزی همچون گاوآهن ها و دیسک های مختلف چون دروگرها و چاپرها به تنهایی نمی توانند حرکت دورانی داشته باشند، بر همین اساس باید یک دستگاه همچون تراکتور این حرکت را برای آن‌ها فراهم نماید. از این رو در کنار حرکت کششی، برای ایجاد حرکت دورانی در تراکتور، از یک شفت به نام شفت PTO استفاده می‌شود. این شفت در زمان ابزاری همچون گاوآهن چرخش‌های لازم یا همان حرکت دورانی را انجام داده و تأمین می‌کند و با این کار می‌تواند بسیاری از فعالیت‌های انسانی در کشاورزی را کاهش می‌دهد. این ابزار توسط اتصال سه نقطه یا قلاب مالبند تراکتور متصل می‌شوند.

۳) یدک کشی:

از یکی از مهم ترین کاربردهای تراکتور می‌توان به کشیدن وسایل زراعی و پرکاربرد اشاره کرد. در واقع این قابلیت به علت بخش انتهایی تراکتور است که فرصت مناسبی را برای یدک کش کردن دیگر دستگاه ها به این ماشین می دهد و همچنین گشتاور زیاد تراکتور نیز کشیدن ابزار و وسایل را به راحتی انجام می دهد. وسایلی چون لندلولر (ماله)، غلتک ها، دیسک های سنگین و… را می‌توان به مالبند ثابت تراکتور قلاب کرده و به وسیله آن، آن‌ها را کشید. در صورتی که تصمیم دارید تا تراکتور را با هدف یدک کشی خریداری کنید، باید به میزان گشتاور این خودرو بیش از دیگر مشخصات آن توجه نمایید.

۴) باربری:

به دلیل قدرت بالای تراکتورها و استفاده از گشتاور بلند آن‌ها، بسیاری از کشاورزان در فصل برداشت محصولات خود را با این ماشین جا به جا می‌کنند. برای این کار تنها کافیست تا یک گاری و یا ابزار مشابه با آن را به تراکتور وصل نمود.

۵) تأمین نیروی حرکتی و آغاز کار:

بسیاری از دستگاه های زراعی و کشاورزی برای شروع و آغاز کار خود نیاز به یک نیرو دهنده دارند تا بتوانند با استفاده از آن حرکت کرده و کار خود را انجام دهند. از این دستگاه ها می توان به ژنراتورهای الکتریکی، پمپ‌های آبیاری مزارع، خرمن‌کوب‌ها، آسیاب‌ها اشاره کرد که برای تأمین انرژی یا توان اولیه خود به تراکتور نیاز دارند. تراکتور این کار را توسط تسمه فلکه یا محور تواندهی خود انجام می‌دهد.

کاربردهای تراکتور

از دیگر کاربردهای تراکتور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تأمین توان هیدرولیکی برای جک ها و سایر موتورهای هیدرولیکی بیرون تراکتور
  • حمل ادوات سوار نیمه سوار و دنباله بند
  • راه اندازی وسایلی مانند برخی از جاروها، کود پاش افشان ها، بذر کارها و… از طریق محور تواندهی چرخ گرد. علاوه بر این می‌توان سرعت دورانی برخی از قطعات این ماشین ها را همچون انگشتی های جارو، موضع بذر کارها و صفحه دوار کودافشان متناسب با سرعت کار تراکتور تنظیم کرد.
  • انجام عملیات تنک و وجین با تنظیم فاصله مرکز به مرکز چرخ های عقب و جلو تراکتور با هدف متناسب ساختن آن ها با فاصله خطوط کشت برای کولتیواتور زدن و… .
  • تنظیم خودکار ارتفاع ماشین ها از سطح زمین و کشش ادوات در خاک با استفاده از دستگاه های کنترل با کشش و موقعیت هیدرولیک
  • استفاده به عنوان بیل مکانیکی، تیغه و یا چرثقیل با نصب این ادوات در جلو یا عقب آن

همان طور که مشاهده کردید، تراکتور کاربردهای بسیار زیادی دارد. از این رو در زمان خرید نیز باید متناسب با نیاز خود این دستگاه را خریداری کنید تا بتواند نیازهای مورد نظر شما را به راحتی تأمین کند. همچنین دقت داشته باشید که اطلاعات و معلومات در زمان خرید تراکتور بسیار مهم است و بهتر است تا از مشورت افراد باتجربه و آگاه نیز در این زمینه کمک بگیرید.

 

انواع تراکتورها

تراکتور قابلیت های بسیار زیادی دارد و می‌توان از آن با اهداف بسیاری استفاده کرد. با این وجود این قابلیت‌ها به صورت تحول تدریجی در ساختار تراکتورها به وجود آمده اند، از این رو طبقه بندی های متعددی نیز برای آن‌ها ایجاد شده است. در ادامه به طبقه بندی و دسته بندی تراکتورها بر اساس ساختمان شاسی، نوع فرمان و اجزای کششی آن‌ها می‌پردازیم.

انواع تراکتور

  • تراکتور یونیور سال یا تراکتور جامع و کامل
  • تراکتور پا بلند
  • تراکتور حمل درخت
  • تراکتور بار کن یا بیل مکانیکی
  • تراکتور زنجیری
  • تراکتور کارهای عمومی واحد زراعی
  • تیلر یا تراکتور دستی
  • تراکتور ردیف کار یا استاندارد
  • تراکتور چمن زنی یا باغبانی
  • تراکتورهای مخصوص باغ میوه
  • تراکتور چهار چرخ محرک (دو دیفرانسیل) با چرخ های مساوی و متصل به فرمان
  • تراکتور چهار چرخ محرک (دو دیفرانسیل) با چرخ های مساوی و شاسی مفصلی یا کمر شکن
  • تراکتور چهار چرخ محرک (دو دیفرانسیل) با چرخ های کوچک جلو متصل به فرمان

این نوع تراکتورها را می‌توان در چندین نوع مختلف و از برندهایی چون فیات، رومانی، جاندیر، فرگوسن و… در بازار تهیه کرد.
در ادامه به بررسی کارکرد و قابلیت‌های برخی از انواع تراکتور می‌پردازیم:

  • تراکتور باغ میوه

این نوع تراکتور با تراکتور کارهای عمومی واحد زراعی تفاوت چندان زیادی ندارد و تنها شاسی آن است که چند سانتی متر به زمین نزدیک تر می باشد. همچنین این تراکتور اتاقک راننده ندارد و استانداردی نیز از طرف OSHA(اداره کل بهداشت و ایمنی شغلی) برای ساختمان اتاق کار راننده و برای حفاظت سرنشینان در زمان غلتیدن این تراکتور انجام نگرفته است.

  • تراکتورهای زنجیری

از این نوع تراکتور ها بیشتر برای زمانی استفاده می‌شود که خاک یا خیلی سخت و یا خیلی نرم بوده و یا هدف پایداری چرخ های تراکتور باشد. همچنین در ابتدا تولید تراکتورهای زنجیری، این تراکتورها از تراکتورهای چرخ دار بزرگ‌تر بودند و به همین علت در مزارع بزرگ به کار گرفته می شدند.

در بسیاری از مناطق همچون دره مرکزی کالیفرنیا، بیشتر زمین ها شنی بوده و به همین جهت تراکتورهای چرخ زنجیری از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند؛ چرا که به علت وجود چرخ‌های زنجیری، کشش و شناوری در این زمین ها بهتر انجام می‌گیرد.

همچنین مانوردهی این نوع از تراکتورها، به واسطه کلاچ صورت می‌گیرد، به صورتی که در زمان چرخیدن به سمت راست، کلاچ، انتقال قدرت به چرخ زنجیری سمت راست را قطع کرده و سبب چرخیدن تراکتور خواهد شد.

  • تراکتورهای پا بلند

این نوع تراکتورها، تغییر شکل یافته تراکتورهای ردیف کار (استاندارد) هستند و مخصوصاً برای محصولاتی که از ارتفاع زیادی برخوردار هستند، همچون نیشکر طرح ریزی و ساخته شده اند.

  • تراکتور یونیور سال

این نوع تراکتور بیشتر در جهت یدک کش کردن ادوات کشاورزی به کار می‌رود و برای این کار طراحی شده است. در کنار کشیدن ادوات کشاورزی، از این تراکتور برای تولید نیرو نیز استفاده می‌شود.

  • تراکتور استاندارد

تراکتورهای استاندارد در ابتدا با هدف انجام عملیات کششی به کار می‌رفتند. در این نوع تراکتور چرخ های عقب محرک هستند و گرانیگاه آن تقریباً در فاصله یک دوم بین محور چرخ های عقب و جلو، نزدیک به محور چرخ های عقب قرار گرفته است. این نوع تراکتور را با نام تراکتور کشورهای قبلی نیز می شناسند و هیچ نوع دستگاه اتصال سه نقطه نیز در آن وجود ندارد.

  • تراکتور چمن زنی و باغبانی

این تراکتورها قدرتی کمتر از ۱۵ کیلووات دارند و بیشتر برای نگهداری چمنزارهای وسیع طراحی و ساخته شده اند. همچنین به علت شاسی کم ارتفاع این تراکتور از آن برای کارهای سبک استفاده می شود و معمولاً برای عملیات کشاورزی به کار نمی رود.

  • تراکتور کارهای عمومی واحد زراعی

فاصله شاسی از زمین در این نوع تراکتور ها از تراکتور های استاندارد کمتر است و بیشتر برای انجام عملیات مزرعه و چراگاه ها مناسب هستند و دارای یک بارکن نیز در جلوه خود می باشند. از این تراکتورها اغلب در پاک کردن اصطبل دام ها استفاده می شود.

برنج تون رو به اتمامه؟ می‌خواهيد برنج اصل و باکیفیت شمالی بخرید؟ از کجا؟ از فروشگاه‌ برنج ما دیدن کنید. برنج با کیفیت شمالی با قیمتی استثنایی در اختیار شماست!

 

موتور و سوخت تراکتور

تراکتور های اولیه از موتور بخار برای تولید قدرت خود استفاده می کردند تا زمانی که در ابتدای قرن بیستم میلادی تراکتور هایی با موتورهای احتراق داخلی به بازار آمدند و به علت کم جا بودن و نیاز به نیروی کار کمتر در مقایسه با موتور بخار یک گزینه عالی به شمار می رفتند.

به نحوی که در سالهای ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ میلادی اکثر تراکتورها با سوخت بنزین کار می‌کردند. همچنین در برخی از تراکتور ها نیز از اتانول یا نفت سفید نیز استفاده می شد. با این که این سوخت‌ها گزینه مناسبی رتبه موتور بخار بودند، اما بنزین گزینه بسیار بهتری نسبت به دیگر سوخت ها بود و در زمان گرم شدن موتور عملکرد بهتری از خود نشان می‌داد.

در اواسط دهه ۶۰ میلادی سوخت دیزل جایگزین تمام سوخت‌های موجود برای تراکتور ها شد و هنوز هم از آن استفاده می شود. یکی دیگر از روش های مورد استفاده برای تراکتورها پروپان و گاز مایع (LPG) است که البته نگهداری از تراکتورهایی با این سوخت ها کار سخت و دشواری است.

 

انتقال قدرت در تراکتور

در بسیاری از تراکتورهای اولیه به جای گیربکس اتوماتیک از گیربکس دستی استفاده می شد که هر یک از آن‌ها ضرایب دنده متفاوتی داشتند. همچنین گیربکس ها بین ۳ تا ۶ دنده دارند که به سرعت های بالاتر و دنده سنگین تر در زمین های کشاورزی و گشتاور های بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

پیش از رسیدن قدرت موتور از گیربکس به چرخ ها این قدرت به کاهنده نهایی رسیده و این دستگاه سبب افزایش گشتاور و کاهش دور خواهد شد که در نتیجه نیز قدرت کشش تراکتور بالاتر خواهد رفت.

 

اندازه تراکتور

تراکتور ها را می‌توان در انواع گوناگون و اندازه های مختلف تهیه کرد. اندازه تراکتورها از تراکتورهای دوچرخه کوچک که دارای ۱۰ اسب بخار قدرت هستند گرفته تا تراکتور های بزرگ کمرشکن هشت چرخ که بیش از ۵۶۲ قدرت دارند، متغیر است. در واقع این تنوع و گوناگونی زیاد تراکتورها به علت تنوع کارهایی است که به وسیله این وسیله انجام می گیرد. از این رو می توان تراکتور ها را بر حسب نوع کاربرد نیز طبقه بندی کرد.

 

نکات مهم و اصول ایمنی استفاده از تراکتور

با توجه به اینکه تراکتور وسیله بزرگی است و بر روی زمین کار خواهد کرد، بهتر است تا پیش از هرگونه اقدام نکات اصول مهم و ایمنی را در رابطه با آن رعایت کنید. در ادامه به بررسی برخی از این نکات می‌پردازیم:

  • اصول ایمنی راننده پیش از روشن کردن تراکتور
  • در صورتی که با تراکتور و تجهیزات آن آشنایی کاملی ندارید، با آن رانندگی نکنید.
  • راننده‌ باید توانایی جسمی برای رانندگی را داشته باشد.
  • بازدیدهای پیش از روشن شدن را انجام دهید.
  • از لباس ها و کفش مناسب استفاده نمایید.
  • صندلی تراکتور باید متناسب با جثهٔ راننده تنظیم شود.
  • پیش از روشن کردن تراکتور، دنده خلاص شود.
  • راننده‌ باید بتواند قوانین راهنمایی و رانندگی را به خوبی اجرا نماید.

نکات مهم پیش از شروع به کار با تراکتور

  • بررسی و کنترل وضعیت ظاهری تراکتور و لاستیک ها و میزان باد چرخ ها
  • بررسی روغن موتور و آب رادیاتور
  • بازدید و رفع خرابی و نشتی محل اتصال لوله های روغن، آب و سوخت
  • اطمینان از وجود سوخت در مخزن
  • باز کردن شیر زیر مخزن
  • بررسی باتری و اتصالات سیستم برقی
  • خالی کردن رسوبات یا آب در پیالهٔ رسوب سوخت
  • آزمایش ترمزها

 

نکات مهم در زمان رانندگی با تراکتور

  • پرهیز از رانندگی با تراکتور در صورت وجود هر گونه نقص
  • اطمینان از مسیر و عدم عبور از موانع مسیرهای دشوار
  • عدم عجله در رانندگی
  • عدم سوار یا پیاده شدن در زمان حرکت تراکتور
  • خودداری از دور زدن در زمین های ناهموار
  • آدم رانندگی در شب و در هوای مه آلود
  • عدم آزاد کردن پدال های ترمز تراکتور به جز در مواقع ضروری
  • استفاده از دنده سنگین در زمان رانندگی با تراکتور در شیب های تند و کارهای سنگین
  • عدم سوار کردن بر روی گلگیرهای تراکتور
  • بستن کمربند ایمنی در زمان رانندگی
  • در نظر گرفتن شعاع گردش و سپس دور زدن
  • آزاد کردن ترمز دستی پیش از حرکت
  • استفاده از قابلیت های تراکتور در موقعیت های مناسب
  • عدم چرخاندن سریع فرمان در سرعت های زیاد و به طور ناگهانی

 

نکات مهم در متوقف و خاموش کردن تراکتور

  • خاموش کردن موتور پس از سرد شدن آن
  • توقف در محل مناسب
  • کاهش سرعت پیش از توقف کامل
  • خاموش کردن موتور، پس از سرد شدن آن
  • کشیدن ترمز دستی پس از توقف
  • گذاشتن تراکتور در دنده‌ی سنگین در زمان توقف

در رابطه با متوقف کردن تراکتور دقت کنید که هیچ گاه آن را در شیب های تند پارک نکنید. با این حال در صورتی که مجبور به این کار شدید، ابتدا در برابر چرخ های عقب مانع قرار دهید و سپس جهت چرخ های جلو را را به سمتی قرار دهید که در صورت حرکت خود به خود تراکتور، به سمت کناره جاده هدایت گردد.

 

شیوه روشن کردن موتور تراکتور

  • پس از قرار گرفتن بر روی صندلی، ابتدا اهرم ترمز دستی را در صورتی که در حالت ترمز نبود، بکشید.
  • سپس محور انتقال نیرو، اهرم های دنده و سیستم هیدرولیک را خلاص نمایید.
  • در صورتی که تراکتور شما خاموش کن دارد، آن را از وضعیت خاموش کن خارج کنید.
  • سپس اهرم گاز دستی را در موقعیت وسط قرار دهید.
  • سوئیچ تراکتور را در وضعیت روشن قرار داده و وضعیت روشن شدن لامپ های هشدار دهنده را کنترل و بررسی نمایید.
  • در صورتی که تراکتور شما به‌ جای سوئیچ به دکمه راه انداز روشن می‌شود، دکمه راه انداز را فشار دهید تا موتور روشن شود.

در صورت عدم روشن شدن موتور، 3 تا 4 بار استارت زدن را به مدت 10 تا 15 ثانیه و هر بار با فاصله زمانی 2 دقیقه تکرار نمایید. در صورتی که موتور روشن نشد، یک ربع صبر کرده و دوباره استارت بزنید. در صورت عدم روشن شدن، از تعمیرکار و یا تکنسین ماهر و باتجربه برای بازدید و رفع عیب آن کمک بگیرید.

نکته مهم:

اغلب تراکتورهای که مجهز به شمع گرمکن هستند، به طور معمول به جای دکمه راه انداز دارای سوئیچ چند وضعیتی هستند. به همین جهت در صورتی که در هوای سرد و پیش از قرار دادن سوئیچ این تراکتورها در وضعیت راه اندازی ۱۵ تا ۱۶ ثانیه تراکتور را در وضعیت شمع‌ها ممکن قرار دهید، موتور زودتر روشن شده و استارت خواهد خورد.

همچنین دقت کنید که هیچ گاه موتور تراکتور را در جایگاهی سربسته روشن نکنید. در صورت اجبار پنجره ها و یا در جایگاه را باز نمایید.

 

اجزای اصلی تراکتور

در ادامه به بررسی اجزا و قطعا مهم و اصلی تراکتور می‌پردازیم:

قطعات اصلی تراکتور

  • پیستون

پیستون را می‌توان قطعه اصلی موتور نامید که جنسی از آلیاژ آلومینیوم دارد و یک قطعه استوانه ای شکل است که با اتصال داشتن به شاتون در داخل سیلندر، دارای حرکت رفت و برگشتی می باشد. این قطعه همچنین نیروهای انبساطی و تراکمی حاصل از احتراق را نیز تحمل می کند.

  • دینام

دینام یا آلترناتور (Alternator) در واقع تولید کننده برق مورد نیاز تراکتور است که می تواند با تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی وظیفه برق رسانی به تراکتور و شارژ مجدد باتری آن را به انجام رساند.

  • واشر سرسیلندر

این قطعه در موتور خودرو و مابین سرسیلندر و سیلندر قرار گرفته و یک آب بندی کامل را بین سیستم‌های مختلف آب احتراق موتور و روغن رسانی انجام می دهد. این واشر از جنس پنبه نسوز و مس و فولاد است.

  • رینگ پیستون

این قطعه به عنوان یک عامل آب بندی کننده و برای جلوگیری از خروج سوخت و هوای فشرده در زمان تراکم و گاز محترق شده و در زمان احتراق در بین سیلندر و پیستون تراکتور به کار می‌رود.

  • بوش

بوش ها انواع مختلفی دارند و در واقع یک نوع عایق ارتعاشی هستند و مرزی را بین اجزای مختلف تراکتور به وجود می‌آورند. بوش‌ها انرژی انتقال یافته از یک جسم متحرک به بخش متحرک دیگر را کاهش داده و از این رو باعث می شود تا راننده تراکتور ارتعاشات کمتری را احساس کند.

  • یاتاقان

این قطعه از جنس فلز بوده و در برابر ضربه و حرارت، نقش ضربه گیر را برای میل لنگ ایفا می کند. یاتاقان در دو نوع ثابت و متحرک موجود استاست.

  • صفحه کلاچ

قطعه‌ای است که به راننده اجازه می دهد تا تراکتور را به حرکت درآورده و سپس عمل تعویض را انجام دهد. صفحه کلاچ اغلب پس از مدتی ساییده شده و باید تعویض گردد. این مدت بسته به میزان کارکرد تراکتور و نوع زمین مورد کشت و کار متفاوت خواهد بود.

  • پمپ فرمان

پمپ فرمان در واقع یک پمپ هیدرولیکی است که انرژی لازم برای چرخش چرخ ها توسط فرمان تراکتور را به وجود می آورد. این پمپ در زمان پیچیدن و دور زدن به راننده تراکتور کمک کرده و این عمل را ساده تر انجام می دهد.

  • پمپ گازوئیل دستی و برقی

پمپ گازوئیل انژکتور قطعه ای است که سوخت را به درون سیلندر های موتورهای دیزلی کم کرده و انتقال می‌دهد. این پمپ همچنین وظیفه تحمل دما و فشار داخلی سیلندر را نیز دارد و در دو نوع دستی و برقی در انواع مختلف تراکتور به کار می رود.

  • سیستم سوپاپ

یکی از مهم‌ترین قطعات موتورهای احتراق داخلی سوپاپ است که بر روی سرسیلندر قرار گرفته و ورود و خروج هوا را کنترل می کند. این قطعه قارچی شکل بوده و وضعیت کنترل خروج دود از دریچه های سرسیلندر و ورود هوا به درون محفظه احتراق را برعهده دارد.

  • چرخ لنگر

یک دیسک تو پر و یا حلقه ای شكل است كه به حول محور اصلی و مركزی خود در دوران است. این چرخ قابلیت بالایی در ذخیره انرژی دارد، به همین جهت می‌توان از انرژی ذخیره شده در آن در دو مورد عمده مورد استفاده قرار داد. یكی از این موارد، توانایی آن در جبران كاهش لحظه ای انرژی در سیستم است که می‌تواند به دلایل گوناگونی رخ دهد.

و مورد دیگر و البته مهم‌تر آن، بالانس حركات دورانی و یك نواخت سازی است که به دلیل وزن خود می‌تواند انجام دهد.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *